Ryzyko PE jest mniejsze u wysokich kobiet niż u niskich, oraz spada u wieloródek bez historii PE; wcześniejsza ciąża bez PE działa ochronnie, ale to działanie ogranicza się po 15 latach od poprzedniego porodu, osiągając poziom ryzyka podobny do pierworódek.
Ryzyko rozwoju PE w pierwszej ciąży jest trzy razy wyższe niż u kobiet, które były wieloródkami i nie miały preeklampsji w poprzednich ciążach; kobiety, które miały PE w pierwszej ciąży, są na nią narażone do dziesięciu razy bardziej w kolejnej ciąży.
Kobiety w zaawansowanym wieku, o wysokiej masie ciała, pochodzeniu rasowym afrokaraibskim lub południowoazjatyckim, z przewlekłym nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą, toczniem rumieniowatym układowym, zespołem antyfosfolipowym, korzystające z zapłodnienia in vitro, oraz te z historią preeklampsji w poprzednich ciążach lub w rodzinie, są narażone na wyższe ryzyko preeklampsji.